Rabu, 24 Agustus 2016

KHUTBAH JUM’AT BAHASA JAWA : ELING DHUMATENG ALLOH SWT



KHUTBAH JUM’AT BAHASA JAWA
 ELING DHUMATENG ALLOH SWT
Dening : ANIS PURWANTO

إِنَّ الْحَمْدَ لِلَّهِ نَحْمَدُهُ وَنَسْتَعِيْنُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ وَنَسْتَهْدِيْهِ وَنَعُوذُ بِاللهِ مِنْ شُرُوْرِ أَنْفُسِنَا وَمِنْ سَيِّئَاتِ أَعْمَالِنَا، مَنْ يَهْدِهِ اللهُ فَهُوَ الْمُهْتَدُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ وَلِيًا مُرْشِدًا. أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ لاَ نَبِيَّ بَعْدَهُ. اَللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ وَبَارِكْ عَلَي حَبِيْبِنَا وَشَفِيْعِنَا وَمَوْلَنَا مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِهِ وَأصَحابهِ اْلأَخْيَارِ وَمَنْ تَبِعَهُمْ بِإِحْسَانٍ إِلَى يَوْمِ الدِّيْنِ.
قَالَ تَعَالَي عَزَّ مِنْ قَائِلٍ: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ. أَمَّا بَعْدُ.

Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.
Minangka pambukaning atur, sumangga kita aturaken puja puji syukur ing ngarsa dalem Allah SWT, ingkang sampun paring taufik sarta hidayah dhumateng kita sedaya, sahingga ing siyang punika kita saget nindakaken ibadah jum’at kanthi iklas krana Allah SWT. Kita nyuwun dhumateng Allah SWT, mugi-mugi ibadah kita saget katampi dening Allah SWT, wilujeng ing ndonya ngator ing akhirat. Shalawat dalah salam kunjuk dhumateng junjungan kita Nabi Agung Muhammad SAW, ingkang kita antu-antu syafaatipun mbenjang wanten ing yaumul kiyamah, amin ya rabbal ‘alamin.
Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.
            Dzikrullah utawi eling/enget dhumateng Allah SWT mujudaken salah satunggalipun dhawuh ingkang wajib kita estokaken, lan minangka sarono kangge anggayuh kebegjan lan kawilujengan ing donya dalah ing akhirat. Atur keterangan makaten punika kadhasaraken dhawuh pangandikanipun Allah SWT piyambak, ing Al-Qur’an Surah Al-Jum’ah ayat 10 :

وَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرً۬ا لَّعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ
 “Lan sira kabeh padha ngakeh-ngakehhna anggonira eling marang Allah supaya sira kabeh oleh kabegjan”.
            Sebab, kanthi enget dhumateng Allah manah kita badhe kraos tentrem. Makaten ketegasanipun Allah SWT kados ingkang kahemot ing Surah Ar-Ra’du ayat 28 :

أَلَا بِذِڪۡرِ ٱللَّهِ تَطۡمَٮِٕنُّ ٱلۡقُلُوبُ
“Elinga ! Yen mung kanthi eling marang Allah ati-atine para manungsa iku bias dadi tentrem”.
Para sedherek, kanthi ayat ingkang kita aturaken ing nginggil, kita saget mendhet piwucal adiluhung, bilih ngathah-ngathahaken enget dhumateng Allah punika dados sarana kagayuhipun kabegjan lan mahanani tentremipun manah. Kalih-kalihipun , kagayuhipun kabegjan lan tentremipun manah menika minangka kebetahanipun gesang lan pagesangan manungsa ing ngalam donya. Liripun, saben tiyang tartamtu kepengin saged gesang bahagia lan mesti kepingin manahipun tentrem. Sedaya punika namung saged kagayuh kanthi sarana ngathah-ngathahaken enget dhumateng Allah SWT.
Dene caranipun enget dhumateng Allah SWT, kaperang dadas kalih; Sepisan , kanthi cara ingkang sampun dipun temtokaken dening Allah SWT kangge ngenget-enget Allah.  Salah satunggalipun kanthi nindakaken shalat, utaminipun shalat gangsal wekdal . Kados ing kang kasebad ing Al-Qur’an Surah Thoha ayat 14 :

إِنَّنِىٓ أَنَا ٱللَّهُ لَآ إِلَـٰهَ إِلَّآ أَنَا۟ فَٱعۡبُدۡنِى وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ لِذِڪۡرِىٓ
 “Satemene Ingsun iki yaiku Ingsun Allah. Ora ana pengeran kang sebener-benere kejaba Ingsun. Mula saka iku sira nyembaha marng Ingsun, lan sira ngedegna sholat kangge eling marang Ingsun”.
            Cara ingkang kaping kalih inggih punika kanthi enget dhumateng Allah, ing sedhengah wekdal lan kawontenan, saget ugi ing rikala ngadeg “QIYAAMAN”, nalika lungguh “WA QU’UUDAN” lan ing nalikanipun teturonan “WA ‘ALAA JUNUUBIHIM”. Kanthi makaten saged kita pahami bilih ing nalika kita badhe nindakaken punapa kemawon, kita wajib enget dhumateng Allah SWT. Sahingga punapa kemawan pendamelan ingkang kita ayahi badhe mbekta kasil ingkang sampurna lan pikantuk ridlanipun Allah SWT.
 Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.
            Kita mesthi yakin bilih enget dhumateng Allah punika mesthi mbekta manfaat ingkang sekelangkung sae, awit hakekatipun enget dhumateng Gusti Alloh punika ateges enget dhumateng dirinipun piyambak, kasok wangsulipun sok sintena ingkang supe dhumateng Allah, ateges piyambakipun supe dhumateng badanipun piyambak, supe manawi piyambakipun punika manungsa ingkang dipun titahaken dening Allah kanthi kewajiban ngibadah dhumateng Allah SWT. Kadas ingkang kasebad ing Surah Adz-Dzariyat ayat 56 :
وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِيَعۡبُدُونِ
 “Lan Ingsun (Allah) ora nyipta jin lan manungsa kejaba mung supaya ngibadah (ngumawula) marang Ingsun”.
            Tiyang ingkang mboten ngertos lan mboten sadhar dhateng fungsinipun diri pribadi kita minangka kawulanipun Allah ingkang wajib ngibadah utawi ngumawula dhumateng Gusti Allah, limrahipun mboten nggatosaken syari’I , jalaran pancen mboten mangertos lan mboten faham. Sahingga mboten saged mbentenaken barang ingkang haq lan barang ngkang batil, antawisipun barang ingkang halal lan barang ingkang haram. Tiyang-tiyang engkang makaten punika sejatosipun tiyang ingkang supe dhumateng allah SWT.
            Sedaya kebobrokan lan wabah masyarakat sumberipun saking ulahipun tiyang-tiyang engkang supe dhumateng Allah SWT, mboten enget dhumateng Allah SWT.mila saking punika enget dhumateng Allah punika sayektos mujudaken landasan kiyat lan ugi minangka benteng akhir kagem mageri diri pribadi saking sawerninipun penyakit mental, engkang tetela saged nuwuhaken bebaya engkang ageng tumrap pribadinipun piyambak, minggahipun dhumateng masyarakatipun.
            Akhiripun kita namung saget nyuwun dhumateng Gusti allah mugi-mugi kita dipun rekso dening Allah SWT saking sedaya kalepatan, awit saking karana kita mboten purun eling/enget dhumateng allah SWT. Mugia kita manggih kawilujengan wiwit ing ndonya ngantor ing akhirat mbenjang, amin ya rabbal ‘alamin.
َارَكَ اللهُ لِيْ وَلَكُمْ فِي الْقُرْآنِ الْعَظِيْمِ، وَنَفَعَنِيْ وَإِيَّاكُمْ بِمَا فِيْهِ مِنَ اْلآيَاتِ وَالذِّكْرِ الْحَكِيْمِ. أَقُوْلُ قَوْلِيْ هَذَا وَأَسْتَغْفِرُ اللهَ الْعَظِيْمَ لِيْ وَلَكُمْ وَلِسَائِرِ الْمُسْلِمِيْنَ مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ. فَاسْتَغْفِرُوْهُ، إِنَّهُ هُوَ الْغَفُوْرُ الرَّحِيْمُ.


Senin, 22 Agustus 2016

KHUTBAH JUM’AT BAHASA JAWA : PENGAJENG-AJENG SAE



KHUTBAH JUM’AT BAHASA JAWA
 PENGAJENG-AJENG SAE
Dening : ANIS PURWANTO

إِنَّ الْحَمْدَ لِلَّهِ نَحْمَدُهُ وَنَسْتَعِيْنُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ وَنَسْتَهْدِيْهِ وَنَعُوذُ بِاللهِ مِنْ شُرُوْرِ أَنْفُسِنَا وَمِنْ سَيِّئَاتِ أَعْمَالِنَا، مَنْ يَهْدِهِ اللهُ فَهُوَ الْمُهْتَدُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ وَلِيًا مُرْشِدًا. أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ لاَ نَبِيَّ بَعْدَهُ. اَللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ وَبَارِكْ عَلَي حَبِيْبِنَا وَشَفِيْعِنَا وَمَوْلَنَا مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِهِ وَأصَحابهِ اْلأَخْيَارِ وَمَنْ تَبِعَهُمْ بِإِحْسَانٍ إِلَى يَوْمِ الدِّيْنِ.
قَالَ تَعَالَي عَزَّ مِنْ قَائِلٍ: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ. أَمَّا بَعْدُ.

Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.
Wonten ing kesempatan Jum’at siyang sapunika, sumangga kita aturaken puja puji syukur ing ngarsa dalem Allah SWT, awit ngantos ing detik punika Alhamdulillah kanthi karunianipun Allah SWT, kita taksih kabimbing iman lan Islam sarta kesadaran kagem nindakaken kewajiban ibadah Jumat ing siyang punika. Mugia shalawat lan salam atur dumateng junjungan kita Nabi Agung Muhammad SAW. Amin ya rabbal ‘alamin.
Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.
Minangka kawulanipun Allah SWT ingkang rinten kalawan dalu, ambudi daya murih gesang kita wilujeng ing ndonya akhirat, semangat lan tekat kita kagem ningkataken iman lan taqwa minangka gaman tuwin margi kangge nggayuh kesaenan ingkang arupi punapa kemawon wonten ing panggesanganipun agami, panggesangan donya, lan ugi ing panggesangan akhirat. Allah SWT sampun dhawuh kados kasebat ing Kitab Suci Al-qur’an Surah al-baqarah ayat 197 :
وَمَا تَفۡعَلُواْ مِنۡ خَيۡرٍ۬ يَعۡلَمۡهُ ٱللَّهُ‌ۗ وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَيۡرَ ٱلزَّادِ ٱلتَّقۡوَىٰ‌ۚ وَٱتَّقُونِ يَـٰٓأُوْلِى ٱلۡأَلۡبَـٰبِ
 “Lan apa bae kang sira tindakake saka samubarang kabecikan, Allah mesthi ngawuningani. Mula padha cecawisasira kabeh krana sangu, satemene sabecik-becike sangu iku (yaitu) taqwa, lan padha taqwa-a sira kabeh marang Ingsun. He wong-wong kang padha nduweni akal”.
            Wanten ing ayat punika kalawau, Allah SWT sampun paring jaminan, bilih Panjenenganipun ngawuningani kesaenan punapa kemawon alitipun. Janji dalah jaminanipun Allah SWT makaten punika ngemu makna bilih Allah SWT badhe paring piwales kanthi adil lan setimbang, setimbang kaliyan punapa ingkang kita tindakaken. Pramila Allah SWT lajeng lajeng paring pemut, bilih sangu ingkang paling utami inggih punika ketaqwaan dhumateng Allah SWT.
            Selajengipun kita ugi dipun sadharaken malih bilih ingkang dipun sebat sangu punika dede bandha donya, ananging taqwa ingkang asipat ruhani lan hidayahipun Allah SWT. Lan sedaya punika kedah dipun landhesi kanthi niyat lan tekad ingkang leres, inggih punika mligi kagem anggayuh ridlanipun Allah SWT.
Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.
            Wondene ingkang nama usaha, kita minangka umat Islam Allah SWT sampun paring pitedah kadas ingkang kahemat ing Al-Qur’an Surah Az Zumar ayat 10 :

قُلۡ يَـٰعِبَادِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ رَبَّكُمۡ‌ۚ لِلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ فِى هَـٰذِهِ ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٌ۬‌ۗ وَأَرۡضُ ٱللَّهِ وَٲسِعَةٌ‌ۗ إِنَّمَا يُوَفَّى ٱلصَّـٰبِرُونَ أَجۡرَهُم بِغَيۡرِ حِسَابٍ۬
 “Kandhakna : “He para kawulaning-Sun kang padha iman, taqwa-a sira marang Allah !”. Wong-wong kang mbecik-mbecikake tumindak kang becik bakal entuk kabecikan, lan bumine Allah iku amba banget. Satemene ya mung wong-wong kang sabar kang bakal dicukupake ganjarane tanpa wates”.
            Para sederek, ayat punika nedahaken gangsal perkawis ingkang wigatos, inggih punika iman, taqwa, ihsan, bumi ingkang wiyar lan sabar. Sahingga kita sampun saget mendhet kesimpulanipun bilih sedaya kesaenan ingkag kita tindakaken mboten kenging nyebal saking wengkunipun iman lan ketaqwaan. Sahingga kadas kasebat ing akhir ayat punika Allah SWT sampun negasaken bilih kesabaran ugi minangka kunci pamungkas, awit biasanipun samubarang tindak kesaenan kathah sanget godha lan tantanganipun.
Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.
            Kanthi makaten para sederek, paling boten kita kedah anggadhahi setunggal amalan piandel.  Awit,  badhe kados pundi kemawon amalan punika ingkang badhe saged nuntun lan nyaketaken dhateng marginipun hidayah. Punapa malih tumrap sok sintena ingkang tansah istiqomah ing dalem ngetokaken paugeranipun ketaqwaan. Sebab, tiyang taqwa inggih punika tiyang ingkang ngatos-atos sanget ing dalem gesangipun.
            Allah SWT sampun ngendika, kadas ingkang kasebat ing Surah Maryam ayat 76 :
وَيَزِيدُ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ٱهۡتَدَوۡاْ هُدً۬ى‌ۗ وَٱلۡبَـٰقِيَـٰتُ ٱلصَّـٰلِحَـٰتُ خَيۡرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابً۬ا وَخَيۡرٌ۬ مَّرَدًّا
 “Lan Allah nambahi hidayah marang wong-wong kang wis entuk hidayahe, lan amal-amal salih kang langgeng iku luwih becik ing sisihe Pengeranira ganjarane, lan (uga) luwih becik pungkasane”.
            Pramila sumangga para sederek, kita tansah ngatos-atos, ampun ngantos mbenjang gesang kita ing akhirat manggih kapitunan awit mboten nggadhahi sangunipun pejah. Mugi-mugi kita tansah kaparingan hidayah lan inayah Allah SWT sahingga kita saget nindakaken sedaya dhawuh lan ninggalaken sedaya awisanipun , gesang kanthi istiqomah, pinaringan pejah engkang husnul khotimah. Sedaya amal kesaenan minangka sageta dadas amal piyandel kita ing yaumul kiyamah, begja ing ndonya lan akhirat , amin ya rabbal ‘alamin
َارَكَ اللهُ لِيْ وَلَكُمْ فِي الْقُرْآنِ الْعَظِيْمِ، وَنَفَعَنِيْ وَإِيَّاكُمْ بِمَا فِيْهِ مِنَ اْلآيَاتِ وَالذِّكْرِ الْحَكِيْمِ. أَقُوْلُ قَوْلِيْ هَذَا وَأَسْتَغْفِرُ اللهَ الْعَظِيْمَ لِيْ وَلَكُمْ وَلِسَائِرِ الْمُسْلِمِيْنَ مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ. فَاسْتَغْفِرُوْهُ، إِنَّهُ هُوَ الْغَفُوْرُ الرَّحِيْمُ.