Senin, 23 Desember 2013

KHUTBAH JUM'AT BAHASA JAWA : NINDAKAKEN AMAL SHALIH



KHUTBAH JUM’AT
NINDAKAKEN AMAL SHALIH
Dening : ANIS PURWANTO


Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.

            Kegem pambukaning khutbah, sumangga kita aturaken puja puji syukur ing ngarsa dalem Allah SWT, ingkang sampun paring rahmat saha hidayah dhumateng kita sedaya, sahingga wanten ing siyang punika kita sedaya saget nindakaken dawuhipun, kanthi ihklas karana Allah. Mugi-mugia kita saget manggih kawilujengan ing donya dalah ing akhirat. Shalawat saha salam kita aturaken dhumateng junjungan kita Nabi Muhammad SAW.
Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.

            Wanten ing kitab suci Al-Qur’an kathah sanget ayat ingkang nerangaken bab keutamen nindakaken amal shalih. Ing antawisipun inggih punika, kasebat wanten ing surat An-Nahl ayat 97 :

مَنۡ عَمِلَ صَـٰلِحً۬ا مِّن ذَڪَرٍ أَوۡ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤۡمِنٌ۬ فَلَنُحۡيِيَنَّهُ ۥ حَيَوٰةً۬ طَيِّبَةً۬‌ۖ وَلَنَجۡزِيَنَّهُمۡ أَجۡرَهُم بِأَحۡسَنِ مَا ڪَانُواْ يَعۡمَلُونَ

“Sapa wonge kang nindakake amal saleh, lanang utawa wadon, lan dheweke iku wong iman, temenan Ingsun mesthi paring panguripan kang becik marang dheweke, lan Ingsun mesthi paring piwales marang dheweke kanthi kang luwih becik tinimbang apa-apa kang wis ditindakake  dheweke”. 

            Ayat punika nerangaken kautamenipun amal saleh. Tiyang ingkang  nindakaken amal saleh, dipun jamin dening Allah kanthi dipun paringi pagesangan ingkang ngremenaken wonten ing ndonya, dipun paringi ganjaran ingkang langkung sae. Lan mbenjang wanten ing aakhirat badhe dipun papanaken wanten ing swarga. Dene tiyang ingkang nindakaken perkawis awon, Allah ingkang Maha wicaksono ugi mesthi paring piwales . Kados ingkang sampun dipun aturaken wanten ing Al-Qur’an Surat Fush-shilat ayat 46 :

مَّنۡ عَمِلَ صَـٰلِحً۬ا فَلِنَفۡسِهِۦ‌ۖ وَمَنۡ أَسَآءَ فَعَلَيۡهَا‌ۗ وَمَا رَبُّكَ بِظَلَّـٰمٍ۬ لِّلۡعَبِيدِ
 “Sing sapa wonge nindakake amal saleh, ganjarane amal saleh mau kanggo awake wong sing nindakake amal saleh dhewe. Lan sing sapa wonge nindakake tumindak ala, dosane uga ditanggung dhewe. Lan babar pisan Pangeranira iku ora nganiaya marang para kawulane”. 

Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.
            Selajengipun sumangga kita sami lelomban wonten ing bidhang amal shaleh, kanthi nyuwun kekiyatan lahir batos dhumateng Allah, lan nyuwun hidayah saha taufiq dhateng panjenenganipun, kanthi tekat mboten wonten wekdal ingkang kabucal tanpa nindakaken amal shaleh, mesthinipun sekiyat kemampuan kita piyambak-piyambak, ananging mesthi kita tindakaken.
Yen kita menika konsekwen dados tiyang mukmin-muslim, temtu tuntunanipun agama Islam punika kita amalaken, kanthi kebak keihklasan lan ketaatan. Lan makaten estu anggen kita ngamalaken agami Islam , kita yakin kita badhe dipun paringi pagesangan ingang ngremenaken , wilijeng ing ndonya dalah ing akhirat.

KHUTBAH JUM'AT BAHASA JAWA : PITULUNGANIPUN ALLAH



KHUTBAH JUM’AT
PITULUNGANIPUN ALLAH
Dening : ANIS PURWANTO

Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.
            Kegem pambukaning khutbah, sumangga kita aturaken puja puji syukur ing ngarsa dalem Allah SWT, ingkang sampun paring rahmat saha hidayah dhumateng kita sedaya, sahingga wanten ing siyang punika kita sedaya saget nindakaken dawuhipun, kanthi ihklas karana Allah. Mugi-mugia kita saget manggih kawilujengan ing donya dalah ing akhirat. Shalawat saha salam kita aturaken dhumateng junjungan kita Nabi Muhammad SAW.
Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.
            Wanten ing kawontenan ingkang kebak bagio mulyo kados ing siang punika, keparenga kulo nyaosi pirso malih, bilih kito dipun titahaken dening Allah punika mujudaken mahkluk ingkang minulyo. Keterangan punika kita landasaken atas ngendikanipun Allah wonten ing Al-Qur’an surat Al-Isra’ ayat 70 :

وَلَقَدۡ كَرَّمۡنَا بَنِىٓ ءَادَمَ وَحَمَلۡنَـٰهُمۡ فِى ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ وَرَزَقۡنَـٰهُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَـٰتِ وَفَضَّلۡنَـٰهُمۡ عَلَىٰ ڪَثِيرٍ۬ مِّمَّنۡ خَلَقۡنَا تَفۡضِيلاً
 “lan satemene Ingsun wus mulyakake keturunane Adam, lan Sun angkat wong-wong mau ana ing dharat lan segoro, lan Sun paringi rizki saka barang-barang kang becik-becik. Lan Sun istimewakake wong-wong mau kanthi keistimewaan kang sampurna, ngungkuli mahkluk-mahkluk kan Sun cipto liyane”.
            Namun manungsa ugi mujudaken mahkluk ingkang dipun cipta dening Allah kanthi kawontenan ingkang ringkih, malah tukang ngangkluh, tur tukang rewel. Bab punika  kita dasaraken atas pangandikanipun Allah wanten ing Al-Qur’an Surat an-Nisa’ ayat 28 :

يُرِيدُ ٱللَّهُ أَن يُخَفِّفَ عَنكُمۡ‌ۚ وَخُلِقَ ٱلۡإِنسَـٰنُ ضَعِيفً۬ا
 “Allah iku ngersakake paring ke-enthengan marang sira kabeh, lan manungsa iku dititahake kanthi kahanan ringkih”.
            Nanging ugi dipun tegasaken dening Allah, bilih mboten sedoyo manungsa punika makaten. Ugi wanten manungsa ingkang dipun takdir dados sae. Kados kasebat wanten ing Al-Qur’an Surat Ma’arij ayat 22-27:

إِلَّا ٱلۡمُصَلِّينَ (٢٢) ٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِہِمۡ دَآٮِٕمُونَ (٢٣) وَٱلَّذِينَ فِىٓ أَمۡوَٲلِهِمۡ حَقٌّ۬ مَّعۡلُومٌ۬ (٢٤) لِّلسَّآٮِٕلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ (٢٥) وَٱلَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ (٢٦) وَٱلَّذِينَ هُم مِّنۡ عَذَابِ رَبِّہِم مُّشۡفِقُونَ (٢٧)  
“Kejaba wong-wong kang negakake shalat, yaiku wong-wong kang tetep nindakake shalate. Lang wong-wong kang ing sajrone bandhone ana sebagian kang disediakake kanthi tartamtu, kanggo wong miskin kan njaluk, lan wong kang kang ora nduwe apa-apa nanging ora gelem njaluk. Lan wong-wong kang mbenerake marang onone dina piwales  . lan wong-wong kang wedi marang pasiksane Pangerane”
Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.
            Makaten sawatawis ayat Al-ur’an ingkang nerangaken sipat lan watakipun manungsa.  Gandheng manungsa punika katitahaken kanthi kawontenan ingkang ringkih lan terbatas ing samudayanipun, mila manungsa mboten badhe saged bebas lan lepas saking nyuwun pitulung utawi bantuan dhateng sanesipun, utaminipun dhumateng Gusti Allah.
            Ing wusana tuwuh pitaken punapa panyuwun tulung kita dhumateng Allah mesti dipun tampi, lan punapa kemawon syaratipun ingkang supados panyuwun tulung kita punika dipun tampi lan dipun sembadani dening Allah. Sedaya punika jawabanipun kados kasebat wanten ing Al-Qur’an Surat Al-Haj ayat 40-41:

وَلَيَنصُرَنَّ ٱللَّهُ مَن يَنصُرُهُ ۥۤ‌ۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَقَوِىٌّ عَزِيزٌ (٤٠) ٱلَّذِينَ إِن مَّكَّنَّـٰهُمۡ فِى ٱلۡأَرۡضِ أَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَوُاْ ٱلزَّڪَوٰةَ وَأَمَرُواْ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَنَهَوۡاْ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ‌ۗ وَلِلَّهِ عَـٰقِبَةُ ٱلۡأُمُورِ

“Lan temen-temen Allah iku mesthi nulung marang wong kang nulung agamane. Satemene Allah iku nyata-nyata Maha kuat tur Maha prakoso.Wong-wong kang entuk pitulungane Allah yaiku wong-wong kang yen Sun teguhake kalungguhane ana ing lumahing bumi, wong-wong mau tetep padha negakake shalate lan tetep anggone padha mbayar zakat, lan padha amar makruf nahi mungkar. Lan marang Allah sakabehe urusan iku bali”.
            Mugi-mugi Alah tansah wanten keparengipun njagi lan paring pitulungan dumaten kita sedaya, sahingga kita wilujeng saking sedaya pacoben dalah pasiksan ing ndonya lan ing akhirat, amin ya rabbal alamin.


Rabu, 06 November 2013

KHUTBAH JUM'AT : ISLAM AKAN TERUS ADA DAN TETAP BERSINAR



KHUTBAH JUM’AT
 ISLAM AKAN TERUS HIDUP DAN TETAP BERSINAR
Oleh : ANIS PURWANTO

Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.
Sebuah dinamika kehidupan hanya dapat kita nilai manakala kita mau merenungkan langkah-langkah kita dimasa lalu dan kemudian memikirkan apa langkah kita dimasa-masa yang akan datang. Maka alangkah baiknya pada kesempatan mulia ini kita merenung dan menghitung diri kemudian berusaha untuk terus meningkatkan keimanan dan ketaqwaan kita, melaksanakan segala perintah-perintah Allah dan menjauhi segala larangan-Nya, sehingga kualitas kehidupan kita di masa datang akan lebih baik dari masa lalu. Shalawat dan salam kita sampaikan kepada baginda Rasulullah SAW, teladan umat semesta, panutan dalam merealisasikan ketaqwaan dalam kehidupan nyata, dalam bermasyarakat dan bernegara.
Disinilah  sebenarnya letak hakekat taqwa yang merupakan kunci sukses bagi seorang hamba Allah untuk mendapatkan tempat tertinggi disisiNya. Semoga kita termasuk diantara hamba-hamba Allah yang muttaqin.
Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.
            Tahun baru hijrah 1435 H baru kita rayakan dan kini gempitanya masih kita rasakan. Tentunya tidak salah jika kita mengambil kembali pelajaran atas peristiwa hijrahnya Rasulullah SAW dari kota Mekah ke Madinah 1435 tahun silam itu. Marilah kita belajar kepada Rasulullah SAW, bagaimana menjadi amanat, memenuhi janji dan pemberani, tentunya.
            Pertemuan orang kafir di Darun Nadwah, disejarahkan bahwa  MPR nya orang kafir saat itu, telah menelorkan keputusan untuk membunuh Rasulullah SAW. Untuk mewujudkan hal itu, Abu Jahal sebagai pimpinan orang kafir mengumpulkan pemuda dan bodyguardnya. Maka, terkumpullah 20 pemuda yang diberi tugas mengepung rumah Rasulullah SAW, rumah petunjuk dan kebenaran, rumah dari sahabat Malaikat Jibri.  Sementara itu Rasulullah SAW, memberitahu Ali apa yang akan dilakukannya. Lalu, beliau berkata kepadanya, “Ali, tidurlah kamu malam ini diatas pembaringanku, Ali menjawab: Jiwaku akan menjadi tebusanmu wahai Rasulullah”. Allah kemudian memberitahukan apa yang terjadi di Darun Nadwah ,“Dan (ingatlah), ketika orang-orang kafir Quraisy memikirkan daya upaya terhadapmu untuk menangkap dan memenjarakannmu atau membunuhmu, atau mengusairmu. Mareka memikirkan tipu daya dan Allah menggagalkan tipu daya itu. Dan Allah sebaik-baik Pembalas tipu daya”. (QS Al Anfal:30). Tujuan mereka sangat jelas, yaitu menangkap, membunuh  atau mengusir Rasulullah SAW. Berangkatlah ke 20 orang itu untuk mengepung rumah Rasulullah SAW. Lalu, siapakah yang menjaga dan melindungi Rasulullah ?.
Ma’asyiral Muslimin rokhimakumullah.
            Didalam rumah Rasulullah SAW, terlihat tengah memuji, berzikir, dan bertasbih kepada Allah SWT. Suara kebenaran senantiasa akan meninggi dengan zikir kepada Allah, sementara suara kebatilan hanya mengancam dan menakut-nakuti. Dan tibalah waktu yang ditunggu-tunggu, Ali pun telah menempati pembaringan beliau, yang ini berarti Ali siap menghadapi resiko apapun yang akan terjadi. Rasulullah SAW pun keluar dari rumahnya dengan selamat.
وَجَعَلۡنَا مِنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيہِمۡ سَدًّ۬ا وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ سَدًّ۬ا فَأَغۡشَيۡنَـٰهُمۡ فَهُمۡ لَا يُبۡصِرُونَ
 “Dan Kami adakan dihadapan mereka dinding dan dibelakan mereka dinding (pula), dan Kami tutup (mata) mereka sehingga mereka tidak dapat melihat”. QS Yasin :9
            Dengan qudrah dan kehendak Allah, dalam ayat itu disebutkan mata orang-orang yang mengepung tertutup dan tidak bisa melihat. Allah menggunakan kata “Fa aghsyainahum” - Kami tutup (mata) mereka, dan tidak menggunakan kata “ Fa amnahum” -  Kami buat mereka tidur, karena kalau mereka tidur, mareka bisa jadi akan terbangun manakala mendengar suara gerakan. Maka Rasulullah pun bisa melewati mereka dengan leluasa. Bersama Abu Bakar telah pergi meninggalkan mereka, menempuh jalan yang telah ditentukan. Kafilah tauhid telah berlalu, kafilah Islam telah berjalan meskipun serigala menggonggong di tengah jalan.
Ma’asyiral Muslimin rokhimakumullah.
            Sekarang, hijrah yang berarti meninggalkan, berpindah atau berubah, adalah perbendaharaan umat yang paling berbinar. Hijrah adalah semangat perubahan yang tak kenal henti. Ia bagaikan ombak samudra yang terus menerus menerpa pantai. Hijrah adalah etos kerja untuk meraih cita-cita dan kedudukan mulia (maqomam mahmudah). Hijrah adalah pedang kelewang yang akan menebas segala kegelapan, kebodohan, kemiskinan dan kebatilan. Dengan semangat hijrah itu pula, kita akan mengubah nasib dan melepaskan topeng-topeng buruk yang telah menutupi keindahan wajah dan jati diri kita sebagai pembawa pelita, cahaya rahmatan lil alamin. Karena, kita sadar bahwasannya Allah tidak akan mengubah keadaan suatu kaum, kecuali kaum itu sendiri yang mengubah nasibnya.
            Akan tetapi, hijrah tidaklah berdiri sendiri. Hijrah adalah senyawa iman dan kesungguhan :
ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَـٰهَدُواْ فِى سَبِيلِ ٱللَّهِ بِأَمۡوَٲلِهِمۡ وَأَنفُسِہِمۡ أَعۡظَمُ دَرَجَةً عِندَ ٱللَّهِ‌ۚ وَأُوْلَـٰٓٮِٕكَ هُمُ ٱلۡفَآٮِٕزُونَ
 “Orang-orang yang beriman dan berhijrah serta berjihad di jalan Allah dengan harta benda dan diri mereka, adalah lebih tinggi derajatnya disisi Allah, dan itulah orang-orang yang mendapat kemenangan”. (QS At Taubah:20).
Ma’asyiral Muslimin rokhimakumullah.
            Iman, hijrah dan jihad adalah rumus sukses untuk meraih tujuan.  Kini, peristiwa hijrah yang didalamnya tersimpan suatu kebijaksanaan sejarah atau sunatullah, agar membuka tutup mata kita untuk senantiasa mengambil hikmah, meneladani dan mentransformasikan nilai-nilai dan ajaran Rasulullah SAW dalam konteks kekinian.
Pertama, adalah transformasi keummatan. Bahwa nilai penting atau missi utama hijrah Rasulullah beserta kaum muslimin adalah untuk menyelamatkan nasib kemanusiaan. Betapa serangkaian peristiwa hijrah itu, selalu didahului oleh fenomena penindasan dan kekejaman. Dan tujuan dari hijrah, dalam visi Al-Qur’an itu, agar manusia dapat mengenyam kebebasan. Jadi tidak semata-mata perpindahan fisik, melainkan lebih dari melibatkan hijrah mental-spiritual, sehingga mereka memperoleh kesadaran baru bagi keutuhan martabatnya. Maka halangan, hadangan, tipu daya bahkan ancaman pembunuhan dapat dihadapi, demi terwujudnya tatanan masyarakat berdasarkan moral utama (makarimal akhlaq), suasana tenteram penuh persaudaraan dalam pluralitas (ukhuwah) dan mengedepankan misi penyejahteraan rakyat (al-maslahatul al-ra’iyah).
Kedua, adalah transformasi kebudayaan. Hijrah dalam konteks ini telah mengentaskan masyarakat dari kebudayaan jahili menuju kebudayaan Islami, yakni mengembalikan keutuhan moral dan martabat kemanusiaan secara universal (rahmatan lil alamin). Sebab martabat atau hak-hak asasi, yang merupakan pundamen utama suatu kebudayaan .
Ketiga, adalah transformasi keagamaan. Transformasi inilah, yang didalam konteks hijrah, dapat dikatakan sebagai pilar utama keberhasilan dakwah rasulullah. Dimana Rasulullah selalu mengedepankan ukhuwah.
            Demikianlah Islam, mengajarkan kepada kita prinsip hijrah yang pada dasarnya bertujuan untuk kebaikan dunia dan akhirat kita, yakni hijrah yang terkait dengan situasi, kondisi dan keadaan, seperti hijrah dari situasi jahiliyah yang mendominasi system dan gaya kehidupan (life style) kita, kondisi dimana kemungkaran dan kemaksiatan merajalela, sebagai akibat system jahiliyah yang diterapkan, dan dalam kondisi penjajahan modern dan dominasi asing dalam berbagai lapangan kehidupan.  
            Hijrah adalah solusi dari berbagai kondisi pahit. Hijrah adalah jalan kemerdekaan dari belenggu dan penjajah system jahili. Karena hijrah adalah system nilai yang datang dari Allah, maka hijrah tersebut akan bernilai di mata Allah dan menghasilkan berbagai manfaat bagi kehidupan dunia dan akhirat kita. Demikian sekelumit tentang hijrah, semoga kita dapat mengaktualisasikannya  dalam kehidupan nyata. Amin ya rabbal ‘alamin. (Diambil dari berbagai sumber).

Kamis, 31 Oktober 2013

KHUTBAH JUM'AT BAHASA JAWA : NUTUP TAHUN 1434 H LAN NGLEBETI TAHUN 1435 H



KHUTBAH JUM’AT BAHASA JAWA
NUTUP TAHUN 1434 H LAN NGLEBETI TAHUN 1435 H
Dening : ANIS PURWANTO

Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.
Kegem pambukaning khutbah, sumangga kita aturaken puja puji syukur ing ngarsa dalem Allah SWT, ingkang sampun paring rahmat saha hidayah dhumateng kita sedaya, sahingga wanten ing siyang punika kita sedaya saget nindakaken dawuhipun, kanthi ihklas karana Allah. Mugi-mugia kita saget manggih kawilujengan ing donya dalah ing akhirat. Shalawat saha salam kita aturaken dhumateng junjungan kita Nabi Muhammad SAW.
Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.
Jum’at Wage dinten punika, kleres tanggal 1 Nopember 2013 mujudaken dinten jum’at pungkasan tumrapipun tahun 1434 H ,awit  tigang dinten malih kita sampun lumebet wanten ing warsa enggal tahun 1435 H, tepatipun mbenjang dinten Seloso Pon tanggal 5 Nopember 2013,  tanggal 1 wulan Muharan 1435 utawi ingkang asring kta sebad wulan Suro. Pramila saking punika kangge nglebeti tahun 1434 H mangke, kita mesti kemawon wajib siap-siap. Wondene persiapan ingkang paling baken inggih punika syukur lan taqwa dhumateng Allah SWT.
Kita wajib muji syukur dhumateng Allah dipun paringi umur panjang saged menangi telasipun tahun 1434 H lan dhatengipun tahun 1435 H, insya Allah. Mugi-mugi kita kalebet ewonipun tiyang engkang pikantuk kabekjan wiwit ing donya ngantas ing akhirat mbenjang. Sahingga dhatengipun tahun 1435 H sekedhap malih punika kita dadosaken pendorong, mugi-mugi iman saha taqwa kita saya dangu sangat ningkat bijinipun. Amal saha ibadah kita dados saya ageng manfaatipun, sedaya kekirangan saget kita dandosi, sedaya kekirangan kita , syukur-syukur saget kita icali babar pisan kita gantos kaliyan “AL-A’MALUSH SHALIHAAT”, amal shaleh.
Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.
            Sawenehing cara supados kawantenan kita ing mangsa-mangsa ingkang badhe dateng punika dados langkung sae tinimbang mangsa-mangsa kepengker, kita supados ngawontenaken evaluasi utawi panaliten dhateng amal-amal kegiatan kita ingkang sampun-sampun. Bab punika jer sampun dipun aturakenwanten QS Al Hasyr ayt 18:

يَـٰٓأَيُّہَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلۡتَنظُرۡ نَفۡسٌ۬ مَّا قَدَّمَتۡ لِغَدٍ۬‌ۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ‌ۚ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ
 “He wong-wong mukmin ! Sira kabeh padha taqwa-a marang Allah. Lan saben wong supaya nggatekna marang sakabehe amale kang wis ditindakake ana ing mangsa-mangsa kepungkur kanggo kemaslahatane dheweke ing dina sesuk. Lan sira kabeh padha taqwa-a marang Allah. Satemene Allah iku Maha Ngawuningani apa bae kang kok tindakake”.
            Evaluasi utawi panaliten punika temtu kemawon mbaten namung lumampah kangge person kemawon, namun saben tiyang Islam lan sedaya kaum muslimin. Sahingga kanthi panaliten punika, kita saget mangertos sedaya kekirangan, nuju kasampurnanipun ing sedayanipun. Sebab, Yektosipun kita sedaya sampun sami mangertos bilih sedaya amal ibadah punika sae, sae menggahipun kita saha menggahipun Allah. Namung terkadang karana kirangipun kedasaran andadosaken kita lajeng lirwa, rumaos kirang penting, ora pati manfaat, punapa malih bilih kaukur kanthi nilai materi, wekdal ingkang kagem ngibadah rumaos kabuang percuma. Nanging badhea kados punapa kemawon, manawi kita sedaya sami jujur, estunipun kita punika kagungan iman, kagungan pepinginan khusuk ngibadah, shalat kita pingin mboten gothang. Cekak atur, kita pingin nindakaken sadaya amal kesaenan lan kepingin ninggalaken sadaya awisanipun Allah. Kuncinipun kantun kita piyambak-piyambak, pingin nindakaken, punapa mbaten, sakmenika punapa mbenjang-mbenjang.
            Kanthi makaten para sederek, mestinipun kita sampun saget mbiji dumateng kita piyambak, ugi dhumateng sedaya amal, sae ingakng gegayutan kaliyan urusan kadonyan langkung-langkung urusan keakhiratan, sampun kasil punapa dereng, sampun mbekta manfaat punapa dereng. Hasil saking etung-etung punika badhe kita dadosaken modal utami kagem mlangkah ing wekdal-wekdal ingkang badhe dateng. Sebab, meskipun sekedik, kita yakin kita sampun nindakaken kesaenan, lan punika mesti wanten faedahipun kagem gesang lan pagesangan kita, lha saeba maremipun bilih anggen kita nindakaken kesaenan punika kaetang sampun kathah, lan sampun sampurna. Namun, sedaya punika patut kita syukuri, karana ngantos ing titi wanci punika kita taksih dipun paringi wekdak kagem ngawontenaken niti-niti dumateng diri kita piyambak. Lan menggahipun Allah taqwa minangka biji ingkang paling inggil.
Al-Qur’an Surat Al-Hujarat ayat 13 nyebadaken:
إِنَّ أَڪۡرَمَكُمۡ عِندَ ٱللَّهِ أَتۡقَٮٰكُمۡ‌ۚ
”Satemene wong kang paling mulya ing ngarsane Allah, ing antarane sira kabeh, yaiku wong kang paling taqwa marang Panjenengane”.
           
            Mugi-mugi ayat dhawuhipun Allah punika saged saya nambahi gumregah lan gumregut ing semangat kita anggenipun badhe terus ningkataken ketaqwaan kita dhumateng Allah sarana nindakaken sedaya dhawuhipun lan nebihi saking sawarnining awisanipun.
            Akhiripun, mumpung sekedap malih kita taksih dipun engetaken kanthi wantenipun peristiwa pergantian warsa enggal, wiwit sapunika kita sami cancut tali wanda,  ngribah kekirangan kita ing wekdal kawuri, kagem kesaenan ing wekdal saklajengipun. Sumangga dzikir etung-etung ing akhir tahun punika, saestu kita dadosaken bahan niti utawi instrospeksi diri, kagem ndandosi kekirangan, nambah ingkang kirang, ningkataken ingkang sampun sae. Kanthi makaten mugia kita kagolong tiyang ingkang untung, wilujeng ing donya ngantos ing akhirat, amin ya rabbal ‘alamin. (Diambil dari berbagai sumber).